A poem I made as a sign for me moving on. I made it around September 2005, when I was back in school.
Huling Paalam
Tapusin na ang lahat
Ang nadaramang sakit na tila walang katapusan
Mga tulay patungo sayo'y di na pwedeng tawiran
Tila di ka na maabot ng kahit nino man
Wakasan na natin ang pagkukunwari
Tawanan na lang natin ang bawat pagkakamali
Ang dahilan kung bakit tayo'y naging sawi
Nakita na natin sa ating mga mata
Na tayo ay di na masaya
Ako'y magpapaalam na
Sa bawat alaala na ika'y kasama
Kakalimutan ang ligaya't pighati na aking nadarama
Tatangapin ang katotohanan na tayo ay hindi para sa isa't-isa
Ito na ang aking huling paalam
Iisipin ko no lamang na ito ay isang bangungot
Paalam na mahal ko
Sana ay maramdaman mo
Ang pagluluksa ng puso ko
Sunday, December 11, 2005
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Goodbyes were never easy.
This poem coins the pain.
yup. it is never easy. it is such a long and gruelling process. thanks for the comments vayie! I really appreciate it! =)wnc
Post a Comment